Kweekverslag – Rood Turquoise discusvissen

Het groottrekken van zelf gekweekte discusvissen is altijd mijn doel en wens geweest. De reden van deze wens was eigenlijk heel simpel. Als eerste kan je de ouders zodanig selecteren opdat er een goede genenpool ontstaat en bovendien leer je het proces van selecteren en het groottrekken van de jongen.

Nu is het de kunst om het hele proces onder de knie te krijgen. Elke stap vooruit levert weer nieuwe uitdagingen op die je met vallen en opstaan moet doorgronden. Bovendien is het ook een leerzame weg naar succes en dat maakt de hobby zo leuk. Dit kweekverslag gaat over een kweekkoppel dat mij veel kennis en mooie momenten heeft opgeleverd. En als je denkt dat je als kleine hobbykweker niet tegen de gevestigde orde kan concurreren dan heb je het mooi mis.

Tijdens de Openen Nederlandse Kampioenschap Discusvissen (ONKD) van 2013 mocht ik van de internationale jury de beker voor de 3e plaats in de categorie ‘Striped’ in ontvangst nemen. Het is en blijft bijzonder dat je als hobbykweker mee kan draaien met de internationale beroepskwekers. Om dit verhaal compleet te maken, heb ik een verslag van het ONKD 2013 toegevoegd, dit is inclusief scorelijsten en foto’s van de prijswinnende vissen.

Nu heeft een kweekverslag al een educatief karakter, maar ik heb ook de valkuilen in de vorm van tips toegevoegd. Nu mag dit niet al te uitgebreid zijn, want dan zal het een handleiding worden. Om meer diepgang mogelijk te maken wordt u soms doorverwezen naar andere artikelen of videofragmenten.

Ik wens u veel lees -en kijkplezier,

Mark Dobronyi

Kip-en-eiprobleem

Om te beginnen moest ik de oplossing vinden voor de retorische vraag “Wat was er eerder, de kip of het ei?” Het antwoord heb ik gevonden door 16 jonge Piwowarski* discusvisjes te kopen. Nu was deze aankoop een bewuste keuze die alleen met goede argumenten te rechtvaardigen was.

* Alexander Piwowarski is een beroemde kweker die zijn sporen heeft verdiend met de kleurschakering ‘Rood Turquoise.’ Zijn beroemde Rood Turquoise discusvissen zijn over de hele wereld geliefd bij de echte discusfanaten en dus ook bij mij!

website: www.diskuszucht-piwowarski.de

Op het moment dat ik Rood Turquoise discusvissen van Piwowarski wilde kopen, waren deze niet verkrijgbaar. Ze waren zo schaars geworden, dat het vermoeden bestond dat er iets goed mis was gegaan. En als je denkt dat gerenommeerde discuskwekers geen tegenslagen kennen, dan heb je het mooi mis.

De heilige graal was al ruim anderhalf jaar niet verkrijgbaar waardoor de mythe goed in stand werd gehouden. Nu mag je de situatie van toen niet vergelijken met de huidige situatie en de prijzen, want het echte probleem was niet de prijs, maar het bemachtigen van zijn Rood Turquoise discusvissen. Volgens de kenners mag je de oude Rood Turquoise discusvissen van Piwowarski niet vergelijken met de huidige. Wat ik wel weet is dat het nog steeds topvissen zijn die zeer geliefd zijn. Omdat dit ver voor mijn tijd was, kan ik niet bepalen of dat door de mythe kwam. Het enige voordeel van zeer jonge discusvisjes is dat je nooit kan bepalen of er topvissen bij zitten. Dit geldt niet alleen voor mij maar ook voor Alexander Piwowarski. Het enige wat je wel weet, is dat het wel snor zit met de genenlijn.

Door zeer jonge discusvisjes van 4 á 5 cm te kopen kon ik de aanschafprijs relatief laag houden. Onder normale omstandigheden wordt deze maat vissen nooit verkocht en moest ik dus roeien met de riemen de mij aangeboden waren.

Ik had liever volwassen vissen gehad, maar dat duurde te lang. Bovendien zou de prijs voorlopig ver boven het gemiddelde liggen.

Tips

1. Bezint voor je begint  
   Als je denkt dat deze hobby een goudmijntje is, dan heb je het goed mis. Het kweken met discusvissen is een arbeidsintensief proces dat ook nog de nodige investering vergt.
2. Als je discusvissen wilt kweken koop dan liever geen volwassen dieren
   De verleiding is groot, maar ook het aanschafbedrag. Oudere discusvissen kunnen moeilijk wennen aan hun nieuwe leefomgeving. Door het transport en de nieuwe leefomgeving c.q. waterwaarden ondervinden ze veel stress. Het is goed mogelijk dat ze de eerste tijd niet willen eten wat kan variëren van enkele dagen tot maanden. Tijdens deze periode verzwakken de vissen zodanig dat het maanden kan duren voordat zij aangesterkt zijn. Het is zelfs mogelijk dat de vissen deze periode niet overleven. Het enige voordeel is dat je weet wat je koopt en het visje kan aan al je verwachtingen voldoen. Of je nu volwassen discusvissen of Jumbo’s (XXL discusvissen) koopt, je weet zeker dat het oudere vissen zijn waarbij de leeftijd kan variëren van 1,5 tot 3 jaar.
3. Kweek alleen met discusvissen van de zelfde keurenschakering 
   Op het moment dat je met twee kleurschakeringen gaat kweken dan kweek je eigenlijk bastaards. Het probleem is dat er nauwelijks vraag naar is en bovendien raak je ze letterlijk niet aan de straatstenen kwijt, zelfs niet op marktplaats! Nu zal je het probleem de eerste maanden nog wel overleven, maar kleine discusvisjes worden ook groot. En dan is het heel goed mogelijk dat je met een paar honderd vissen opgezadeld zit.
4. Koop geen ‘bewezen’ kweekkoppel
   De meeste koppels die verkocht worden zijn eigenlijk stelletjes die uitgehuwelijkt zijn! Een koppel is pas een kweekkoppel als bewezen kan worden dat zij jongen groot hebben gebracht. Dat is wat anders dan eitjes of larfjes hebben gehad. Een goed kweekkoppel kan in een legsel met gemak een paar honderd jongen voortbrengen. Dat wil nog niet zeggen dat zij dat ook op een andere locatie willen doen.
5. Kweek alleen met gezonde discusvissen
   De disvisvissen moeten gezond zijn, mogen genetisch geen gebreken vertonen en moeten aan alle kwaliteitsnormen voldoen. Vissen met lichamelijke gebreken worden in de natuur niet oud en vallen snel ten prooi aan de rovers. Omdat de onze vissen onder ideale omstandigheden kunnen leven, moet je soms voor moeder natuur spelen.
   
   Lees meer over: Waaraan herken je gezonde discusvissen
   
6. Leer eerst de discusvissen groottrekken  
   Start met een groep discusvissen van minimaal 9 tot 10 cm en het liefst van dezelfde kleurschakering. Dit is vooral van belang als je het leuk vindt om jongen te krijgen. Dit maatje discusvissen kan je in een standaardaquarium groottrekken en kunnen heel makkelijk met drie voerbeurten gezond opgroeien.

Het groottrekken van 16 kleine discusvisjes

Dit is eigenlijk een langdurig proces waarbij je geen fouten kan veroorloven. De kunst is om de jonge discusvisjes zonder enige tegenstrubbeling op te laten opgroeien tot volwassen discusvissen. Dit betekent voor mij dat ik minimaal 7 keer per dag de vissen moet voeren en dagelijkse 80 procent van het water moet verversen. Dit strakke regiem komt bovenop de dagelijkse werkzaamheden van de overige aquaria. Dit soort taken kan je alleen goed uitvoeren als de onderhoudswerkzaamheden goed georganiseerd zijn. Natuurlijk moet je ook een zekere discipline hebben, want dieren mogen nooit de dupe worden van de laksheid van het baasje. Voor het groottrekken van de discusvissen heb ik drie aquaria gereserveerd waarbij de discusvisjes de eerste weken mochten vertoeven in een discuskweekbak van 50x55x50cm.

Lees meer over: Discusvissen kweekbak 50x55x50cm

Dit aquarium diende de eerste weken als quarantaine aquarium. Uiteindelijk wordt de discuskweekbak te klein voor de groep en hebben wij de groep overgeplaatst naar een groter (uitzwem)aquarium van 101x41x50 cm.

Lees meer over: Onze oude uitzwemaquaria 2010

Onder het motto ‘zien eten doet eten’ hebben de vissen ook in deze periode nooit echt zonder eten gezeten. Tussen twee voerbeurten door bleef er altijd een klein beetje voer over met als gevolg dat de vissen de hele dag aan het struinen waren. Op het moment dat ik weer met voeren begon, waren de vissen zo gretig dat ik bijna zou denken dat ze dagen niet hadden gegeten. Het principe van ‘er is altijd wat te eten’ kan je alleen toepassen in een leeg aquarium met een groot filtersysteem. Elke avond werd het aquarium schoongemaakt en minimaal 80% van het water ververst.

Lees meer over: Bodemreiniger voor kweekbakken

Om de vissen zo gevarieerd mogelijk eten te geven, kregen zij op één dag verschillende soorten discus diepvriesvoer. Ik maakte gebruik van 0,5 tot 1 kg diepvriesvoer platen. Om dit mogelijk te maken heb ik een aparte diepvries gekocht die tot de nok toe gevuld was met het gehele Ruto assortiment discusvoer. Ik kon natuurlijk ook een ander merk voer gebruiken zolang er maar voldoende variatie mogelijk was.

Artemia	Discusfood 30% artemia	Mosselvlees
Cyclops (rooipootkreeftjes).	Discusfood 30% krill	Mysis (aasgarnaaltjes)
Daphnia (watervlooien)	Discusfood knoflook	Rode muggenlarven
Dicusfood Excellent	Discusfood Special	Witte muggenlarven
Discusfood	Krill pacifica	Zwarte muggenlarven

Nu is dit ook een van de meest fascinerende periodes die er zijn, want als eerste zie je de vissen opgroeien en gaandeweg zie je de ontwikkeling van kleurenpatronen en lichaamsbouw. Het gevolg was dat na drie maanden de vissen opgesplitst werden in twee groepen. Tijdens de splitsing hebben de vissen ook kennis gemaakt met wat oudere vissen zodat het groepsgevoel gehandhaafd bleef.

Toen de vissen ongeveer een jaar oud waren kon je de eerste tekenen van de pubertijd waarnemen.

Voor het vormen van stelletjes mogen de vissen in ons 1000 liter showaquarium zwemmen. Daar was voldoende ruimte en er waren schuilmogelijkheden aanwezig zodat ze ongestoord konden scharrelen.

Tips:

1. Gebruik een apart kweekaquarium voor het groottrekken 
   Voor het grootrekken van een groep discusvissen heb je eigenlijk een kaal aquarium nodig met een groot filtersysteem. Het voordeel van deze configuratie is dat je makkelijk onderhoud kan plegen en de vissen goed kunt observeren en voeren.
2. Zet minimaal een afzetkegel in je kweekaquarium 
   Discusvissen willen zich altijd verschuilen als zij denken dat er gevaar dreigt. Niet alle vissen zijn zo dapper dat zij het voortouw nemen. Vissen met stress kunnen zelfs van hun eigen schaduw schrikken. Natuurlijk mag je ook een stuk hout gebruiken, maar wij hebben gemerkt dat de kans op beschadigingen veel groter is wanneer de discusvissen schrikken. Bovendien is een kunststof afzetkegel veel hygiënischer dan een stuk hout. Het tweede voordeel is dat de vissen de afzetkegel met veiligheid associëren, wat op latere leeftijd een veilig gevoel geeft als zij zelf een legsel willen.
3. Plaats altijd een nachtlampje (ook wel maanlicht genoemd) bij het aquarium 
   Met een lampje simuleer je het maanlicht. Door het gedimde licht kunnen de vissen zich beter oriënteren. De kans op beschadigde vissen wordt daardoor veel kleiner als ze schrikken.
4. Pas de aquariumgrootte aan op het aantal vissen 
   Discusvissen zijn groepsdieren en de groepsgrootte is afhankelijk van de grootte van de vissen. Als het aquarium te klein wordt voor de vissen, dan moeten de vissen naar een groter aquarium verhuizen. Bij een groter aquarium hoort natuurlijk ook een groter filtersysteem.
5. Zorg voor zo gevarieerd mogelijk voer
   Natuurlijk is een uitgebalanceerd voerpakket noodzakelijk voor het welzijn van de vissen. Op het moment dat je een nieuw soort voer introduceert, doe dit dan in kleine stapjes. Op deze wijze voorkom je dat de vissen het niet lekker vinden of er nog niet aan toe zijn en honger krijgen.

Het vormen van koppels

Wij hebben gelukkig de luxe dat wij een 1000 liter showaquarium in de kamer hebben. Het voordeel van deze locatie is dat ik meer van de vissen kan genieten. Het samenspel tussen bijvissen en de discusvissen is een fascinerend gezicht.

Lees meer over: Mijn show aquarium 200x80x70

Omdat het voor de nieuwe vissen compleet andere omstandigheden zijn, worden dus de rangen en standen opnieuw bepaald. De oudere discusvissen in het aquarium hadden geen enkele moeite met de nieuwelingen. Zelfs het oude opperhoofd kon statig door het aquarium paraderen. Hieruit blijkt maar weer dat de groepsgrootte erg belangrijk is voor de rangorde.

Lees meer over: Ongewenst groepsgedrag bij discusvissen, is gemakkelijk te voorkomen!

De discusvissen zijn niet meer zo bang voor de overige bijvissen. Door de stroming in het aquarium krijgen alle vissen voldoende eten. Als je goed kijkt zie je het voer circuleren in het aquarium.

Het is een prachtig gezicht om de vissen verder te zien ontwikkelen. De vorm en het kleurenpatroon komen nu pas echt tot hun recht. Maar de mannetjes ontwikkelen ook hen interesse voor de vrouwtjes. Er wordt niet alleen geflirt maar er worden ook nestjes gebouwd. De prille stelletjes leren in deze tijd ook het legsel te verdedigen, wat overigens een stuk moeilijker is dan in de kweekbak zonder vijanden. Het enige probleem is dat er te veel kapers op de kust zijn met als resultaat dat het zelden verder komt dan wat larfjes in het aquarium. Ondertussen hebben een aantal vissen op natuurlijke wijze paartjes gevormd en na een paar oefenlegsels mogen zij de liefde bedrijven in een echte discus kweekbak.

Opmerkingen
De kunst is om de discusvissen zo lang mogelijk in het scharrelstadium te houden. Als de vissen rond de 1,5 jaar oud zijn hebben ze gemiddeld een grootte van 16 tot 17 cm.

Lees meer over: Hoe oud zijn mijn discusvissen en wat is hun gemiddelde groeipatroon

Kleine koppels hebben over het algemeen meer moeite met een legsel dan grote koppels. Bovendien hebben de grote vissen hun energie eerst in de groei gestopt. Vrouwtjes die vroeg beginnen met het liefdesspel blijven over het algemeen klein. Alle energie gaat naar het nest en niet meer naar hun groei.

Tips:

1. Leer je vissen te observeren
   Discusvissen kunnen heel goed onderling communiceren en geven voortijdig aan als er iets mis is. Het is de kunst om de voortekenen te interpreteren en de juiste maatregelen te nemen.
2. Koop, indien mogelijk, alle (discus) vissen in een keer
   Hiermee verklein je de kans op kruisbesmettingen en ander problemen.
3. Plaats geen planten uit een aquarium waar vissen in zwemmen  
   Ja, zelfs planten kunnen problemen veroorzaken. Soms zie je visjes in een plantenvitrine zwemen. Deze vissen kunnen via de planten ongewenste bacteriën en beestjes overdragen.
4. Probeer de vissen zo min mogelijk uit te huwelijken   
   Het kan wel, maar over het algemeen geven deze koppels meer problemen dan koppels die elkaar zelf hebben uitgekozen
5. Laat de natuur zijn gang gaan
   Stelletjes of koppels geven vanzelf aan dat zij een nestje willen bouwen. Het starten met aangepaste waterwaarden is mogelijk, maar dan dwing je de vissen een nestje te bouwen op het moment dat zij er nog niet klaar voor zijn. Begrijp mij niet verkeerd, maar in veel gevallen is dit de enige manier om een koppel te stimuleren tot het afzetten van eitjes. Door de waterwaarden aan te passen kan je ook de slagingskans vergroten.

Discusvissen beginnen met het liefdesspel

In ons geval heeft het koppel al bewezen dat zij jongen kunnen produceren. Het zal niet de eerste keer zijn dat ik een groot legsel zie van twee vrouwtjes. In dat geval kan ik wachten totdat ik een ons weeg, want zo krijg ik geen jongen. Wil je toch jongen hebben, dan zal je of moeten wachten totdat er een mannetje bijkomt of het vrouwtje uithuwelijken. Het is zelfs mogelijk dat een vrouwtje de liefde bedrijft met meerdere mannen en ik heb gemerkt dat het zelden tot jongen leidt. De jaloezie is zo groot dat de ouders het elkaar niet gunnen om de larven groot te trekken. Het gevolg is dat de larven onvoldoende aandacht krijgen en uiteindelijk niet overleven.

De eerste tekenen dat het vrouwtje eitjes wil leggen worden ingeleid met het schoonmaken van de kegel. Met pikbewegingen verwijderen zij alle ongewenste organismen en vuildelen van de kegel. Dit kan een aantal uur duren maar ook een aantal dagen. Ondertussen sjansen de vissen met elkaar en maken om de beurt de kegel schoon.

Op het moment dat de tijd rijp is, wat meestal in de vooravond is, dan zal het vrouwtje overgaan tot het afzetten van de eitjes. Dit gebeurt in rijen van beneden naar boven. Op het moment dat het vrouwtje wegzwemt voor een nieuwe poging, dan zal het mannietje de eitjes bevruchten. Dat is tenminste de theorie, want er zijn ook mannetjes die de bedoeling nog niet doorhebben. Als alles goed gaat kan je na afloop een kluw eitjes tegenkomen die dicht op elkaar liggen. Ervaren vrouwtjes maken over het algemeen een compacter legsel dan minder ervaren vrouwtjes. Daar kan je de rijen goed herkennen. Het is ook mogelijk dat het vrouwtje, als het niet naar haar zin is, de eerste rijen (proeflegsels) opeet.

Het leggen van eitjes en het bevruchten kan binnen een half uur gebeurd zijn, maar het kan ook enkele uren duren. Als je de kans krijgt om dit schouwspel mee te maken, reserveer dan tijd voor dit unieke gebeuren. Het zal niet de eerste keer zijn dat je deze fase hebt gemist. Wat je niet moet doen is het koppel uit deze trance halen. Elke verstoring verkleint de kans op slagen en in het ergste geval eten de ouders voor je ogen de eieren op.

Opmerking
Ik heb het liefst dat de vissen op leidingwater hun nestje bouwen. Soms moet ik het liefdesspel stimuleren door de waterwaarden aan te passen. Afgezien van het vele werk moet ik de vissen langzaam aan de nieuwe waterwaarden laten wennen. En op het moment dat er jongen zijn, moet ik de waarden weer terugbrengen naar de normale leiding waterwaarden. Nu heb ik het geluk dat veel koppels het opperbest doen op onze leiding waterwaarden. Het is een kwestie van proefondervindelijk vaststellen wat de beste optie is.

Lees meer over: Discusvissen kweken, het is vooral de ervaring die telt!

Discusvissen beginnen met het verzorgen van de eitjes en de larven

Nadat het vrouwtje de eitjes heeft gelegd, komen de eerste spannende dagen. Eitjes leggen en bevruchten is de eerste stap die het koppel moet beheersen. De komende 60 tot 75 uur is het hoofdzakelijk de eitjes bewaaieren en de onbevruchte of beschimmelde eitjes verwijderen. Dit proces is voor de discusvissen ook een nieuwe ervaring die zij proefondervindelijk mogen meemaken. Het verwijderen van slechte eitjes kan tot gevolg hebben dat ook de goede eitjes verwijderd worden en het is zelfs mogelijk dat het koppel de larven verhuist naar een andere locatie. Dit is ook het moment dat ik kan achterhalen of de waterwaarden werkelijk in orde waren. Met mijn testsetjes kan ik een groot aantal parameters testen, maar of het bacterieel in orde is, is een ander verhaal.

Er is een wezenlijk verschil tussen aquariumwater en kweekwater. Dit is ook een van de redenen dat het vaak mis gaat in een showaquarium.

Lees meer over: Waterwaarden en problemen

Als kweker mag ik de waterwaarden nu niet veranderen. Elke verandering of verstoring kan fataal zijn voor de eitjes. Het enige wat ik mag doen is voorzichtig kijken of het mogelijk is. Want discusvissen leggen het liefst de eitje aan de achterkant van de kegel zodat ik het lekker niet kan zien!

Tijdens de derde stap zie ik de eitjes uitkomen en de larfjes naar de ouders zwemmen. Het moment dat de eitjes uitkomen en larfjes worden is onder andere afhankelijk van de watertemperatuur. Nu komen de larfjes niet allemaal tegelijk uit omdat het enkele uren kan duren of een groot deel van de dag.

De ouders hebben er nu een nieuwe taak bij gekregen. Zij moeten de larfjes zoveel mogelijk bij elkaar houden. Dit doen ze door de jongen op te pikken en weer naar de gewenste locatie brengen.

Het is goed mogelijk dat zij een andere locatie opzoeken zodat de jongen een betere kans krijgen. Tijdens dit proces moeten de ouders heel voorzichtig te werk gaan, anders veranderen de larfjes in visvoer.

Intermezzo
Het nadeel van eitjes leggen op het verticale vlak is dat de larfjes c.q. eitjes naar beneden kunnen vallen. Het is daarom de kunst om zo veel mogelijk larfjes bij elkaar te houden. Dit is ook een van de redenen dat sommige afzetkegels aan de onderkant een opstaande rand hebben wat voor de ouders makkelijker zou zijn om de gevallen larfjes te vinden. Wij hebben gemerkt dat het in een leeg aquarium weinig uitmaakt. Bovendien is het lastig deze rand schoon te houden omdat het dwarrelende vuil zich daar ophoopt.

Uiteindelijk zullen de ouders de ondoenlijke taak om de larfjes bij elkaar te houden opgeven, wat meestal ook het moment is dat de larfjes de ouders opzoeken. Het natuurlijk instinct van de larfjes is zo geprogrammeerd dat zij de donkere vlakken als voedsel (ouders) zien.

Ondertussen hebben de ouders huidsecreet aangemaakt en zijn donkerder geworden van kleur. Helaas is deze verkleuring niet altijd zichtbaar. Er zijn kleurschakeringen die weinig huidsecreet aanmaken met als gevolg dat weinig larfjes het overleven. Bij lichtere kleurschakeringen is het heel moeilijk om de larfjes te overtuigen de ouders op te zoeken. Het gevolg is dat de larfjes verhongeren omdat ze geen huidsecreet kunnen eten. Soms heb ik de mogelijkheid om de larfjes te verhuizen naar een ander koppel die in dezelfde fase zit. De pleegouders behandelen deze jongen dan als hun eigen kroost.

Tips:

1. Op het moment dat de het koppel eitjes gaat leggen mag je het koppel niet meer voeren
   Na het leggen van de eitjes mag je maar één keer per dag een klein beetje voeren. Hiermee voorkom je dat de discusvissen het water te sterk vervuilen. Omdat zij bezig zijn met het nest zal je merken dat de vissen weinig of geen eetlust hebben.
2. Zorg dat de vissen een goede nachtverlichting hebben
   Wij zetten in deze periode een extra led lampje boven het aquarium die iets meer licht geeft dan de maanverlichting.
3. Zorg voor een zachte stroming in het aquarium
   Een te sterke stroming of een gerichte stroming richting kegel kan negatieve gevolgen hebben voor de kweek. Het is niet de bedoeling dat de larfjes wegspoelen of als vlaggetjes op de kegel hangen.
4. Zorg ervoor dat de vissen niet afgeleid worden
   Wij hebben de zijkanten en de achterkant van de kweekbak voorzien van lichtblauwe plakfolie. Natuurlijk mag je het ook wit verven! Door de lichte kleur kunnen de jonge larfjes beter de donker gekleurde ouders vinden. De ouders kunnen op hun beurt de verdwaalde jongen beter terugvinden. Soms is het noodzakelijk om tijdelijk de voorkant af te plakken. Voor dit doel kan je het beste een stuk wit papier gebruiken. Op het moment dat de jongen op de ouders zitten kan je deze tijdelijke voorziening verwijderen.
5. Ververs tijdens deze periode geen water
   Natuurlijk mag de waterkwaliteit niet zover achteruitgaan dat de ouders de geest geven. Een bruissteentje in het aquarium zal het water met zuurstof verrijken. Daarnaast is een goed werkend filtersysteem essentieel voor het slagen van de kweek. Ook het dagelijks water verversen behoort bij de voorbereiding van de kweker. Op het moment dat het zover is betekent het dat je op je waterwaarden kan vertrouwen.
6. Indien nodig moet je de larfjes of eitjes beveiligen 
   Soms heb je een koppel die moeite heeft met het verzorgen van de eitjes of larfjes die op de kegel zitten. In de meeste gevallen zullen zij de eitjes of larfjes per ongeluk opeten. Dit kan ook een bewuste keuze zijn wanneer zij verstoord worden of het nest niet levensvatbaar is. In dit geval kan het helpen om het legsel te beveiligen met een stukje gaas.

De jonge larfjes zitten op de huid van het koppel

Het is zover, de afzetkegel heeft zijn taak volbracht en heeft nu weer de functie van schuilgelegenheid gekregen. Ik laat de kegel nog een paar dagen in de kweekbak staan als het niet te veel vervuild is. Daarna verwijder ik de kegel om de ouders extra zwemruimte te geven. Op het moment dat de larfjes op de huid zitten begin ik geleidelijk met het verversen van het water. De bodem afzuigen is één van de belangrijkste taken. Dit moet heel voorzichtig gebeuren omdat de larfjes van de huid kunnen raken. De meeste koppels reageren erg agressief op mijn aanwezigheid! In dat geval laat ik de koppels met rust en ververs ik het water via het interne filtersysteem.

Opmerkingen
Als ik de waterwaarden naar kweekwater waarden hebt gebracht, dan ververs ik alleen met leidingwater. Op deze wijze breng ik de discusvissen geleidelijk terug naar leidingwater waarden. Om de mineraalhuishouding in het gelid te brengen voeg ik ook wat mineraalzout toe aan het water. Op die manier heb ik gemerkt dat de jonge discusvisjes minder gebreken vertonen. Bovendien moeten de ouders hun mineraalhuishouding ook weer op pijl brengen.

Tijdens deze periode eten de larfjes alleen het huidsecreet van de ouders. Door snel weg te zwemmen schudden zij de larfjes van het lijf, draaien zich om en laten de larfjes op de andere kant grazen. Op dezelfde wijze wisselen de ouders de taken. Deze taakwissel heeft het voordeel dat een van de twee de rust krijgt of om te eten. De ouders zijn constant op hun hoede om verdwaalde larfjes terug te brengen naar de groep. Als kweker heb ik maar één taak en dat is voorzichtig water verversen en het opstarten van de artemia kweek. Na ongeveer 3 tot 4 dagen kan ik beginnen met het bijvoeren van artemia naupliën.

Lees meer over: Review JBL Artemio kweekset, een doordacht systeem met verbeterpunten!

Voor dit doel gebruik ik zes JBL artemio kegels. Elke dag gebruik ik twee kegels met artemia naupliën. Net voor de voerbeurt zet ik de luchttoevoer uit van de JBL artemio kegel die ik ga gebruiken. Na ongeveer vijf minuten tap ik een deel van de artemia naupliën af en daarna zet ik de luchttoevoer weer aan. De artemia naupliën giet ik zonder te spoelen in de kweekbak. Het beetje zout wat er mee komt neem ik voor lief.

De eerste twee dagen zal ik er nog niet veel van merken dat de jongen artemia te eten krijgen. Hun hoofdvoedsel bestaat nog steeds uit huidsecreet. Omdat ze nog niet actief achter de artemia naupliën aangaan, moeten zij bovendien ook nog de artemia naupliën te pakken zien te krijgen. Uiteindelijk zakken de artemia naupliën naar de bodem waar ze niet bereikbaar zijn voor de jongen.

Omdat ik om de twee uur moet voeren, is dit een arbeidsintensief proces. Ik start vroeg in de ochtend en stop pas als ik ga slapen. Wanneer je niet dagelijks de bodem afzuigt en water ververst, heeft het constant aanwezig zijn van artemia naupliën ook nadelen omdat waardoor de waterwaarden snel achteruit gaan.

Omdat ik om de twee uur moet voeren, is dit een arbeidsintensief proces. Ik start vroeg in de ochtend en stop pas als ik ga slapen. Wanneer je niet dagelijks de bodem afzuigt en water ververst, heeft het constant aanwezig zijn van artemia naupliën ook nadelen omdat waardoor de waterwaarden snel achteruit gaan.

Het eten van de jongen is een prachtig gezicht, de buikjes worden letterlijk vol gegeten. Ik kan artemia naupliën goed herkennen in het buikje omdat de oranjerode kleur gewoon opvalt. Na ongeveer 2,5 tot 3 weken zijn de jongen ongeveer 1,5 cm groot en is de discusvorm goed te herkennen.

Op het moment dat de vissen van de bodem beginnen te eten moet je de ouders verwijderen. De uitwerpselen en voerresten zijn een bron van ongewenste bacteriën en parasieten.

Tips

1. Zorg ervoor dat je voldoende artemia eitjes in voorraad hebt     
   Omdat je veel artemia naupliën moet voeren, moet je ook voldoende artemia eitjes op voorraad hebben. Waar je rekening mee moet houden is, dat het ongeveer 1 tot 2 dagen duurt voordat de dat de artemia eitjes uitkomen.
2. Koop alleen kwaliteit artemia eitjes       
   Er zijn grote kwaliteitsverschillen in artemia eitjes. Het percentage verschil dat uitkomt kan meer dan 70% zijn. De kant en klare mixen van zout en artemia eitjes zijn naar verhouding veel te duur.
3. Als noodoplossing kan je ook artemia vervangers gebruiken
   Dit gebruik ik alleen als het kweken van artemia naupliën mislukt is.

De jonge discusvisjes voeren

Na ongeveer 4 weken start ik met het voeren van verschillende soorten diepvriesvoer en fijne granulaat. De eerste tijd is het noodzakelijk om het diepvriesvoer in kleiner stukjes te schrapen. Met een mesje schraap ik boven het aquarium het bevroren voer fijn. Omdat de voerschilvers erg dun zijn ontdooien zij meteen in het warme water. Ondertussen is het koppel voldoende aangesterkt en mogen ze weer in het showaquarium zwemmen. Natuurlijk kan je het koppel langer in een kweekbak houden, maar bij ons is een natuurlijke groepsgrootte veel belangrijker dan de productie van jongen. Over het algemeen mag het koppel maar twee keer per jaar een nestje groottrekken.

Als alles goed is gegaan hoef je niet voor moeder natuur te spelen. Visjes die niet goed in hun vel zitten of gebreken vertonen zullen in deze periode uitvallen (RIP).

Deze zo gehete achterblijvers laten wij voorlopig met rust. Aangezien niet alle visjes even groot worden, geven wij ze nog een kans. De visjes die lichamelijke gebreken vertonen, krijgen van ons een speciale behandeling. Zij mogen even in een zacht bakje slapen. Met een overdosis verdovingsmiddel plegen wij euthanasie. Nu is dit een van de minst leuke klussen die ik kan bedenken. Uitstellen is geen optie, want hoe langer ik wacht des te moeilijker wordt de keuze.

Lees meer over: Euthanasie bij vissen met kruidnagelolie of  Euthanasie van aquariumvissen

Ondertussen krijgen de vissen alle voersoorten die ik op voorraad heb, waarbij de voerfrequentie langzaam is teruggebracht naar 6 tot 8 keer per dag. Het is nu een kwestie van voeren, voeren en goed verschonen. Wat mij vooral opvalt is dat de vissen beter groeien als zij onder ideale omstandigheden leven. Op onderstaande foto zijn de vissen 50 dagen oud en krijgen diepvriesvoer te eten.

Ondertussen zijn de vissen 2 maanden oud en krijgen meer zwemruimte tot hun beschikking. Het uitzwemaquarium heeft een grote onderhoudsbeurt gehad en het is nog steeds een kwestie van voeren, voeren en water verversen. Dit is ook het moment dat de vissen worden geselecteerd voor eigen gebruik.

Inmiddels zijn wij weer een maandje verder en het is nog steeds een kwestie van voeren, voeren, en water verversen. Toch kan ik de verschillen ontdekken tussen deze en de vorige foto. Afgezien van de visgrootte van 7 tot 8 cm kan je al verkleuringen en patronen waarnemen.

Dit is ook het moment dat wij de vissen selecteren die een andere eigenaar krijgen. Het liefst zouden wij ze allemaal willen houden, maar dat is gewoon niet mogelijk. Gelukkig hebben ik een klantenkring die graag onze visjes wil hebben.

Opmerkingen
Het verkopen van vissen is een noodzakelijk kwaad. Als ik het zeer goed doe, dan kan ik de voerkosten terugverdienen. De materiële kosten van de hardware, de water -en stroomkosten en nieuwe vissen beschouw ik als hobbykosten. Wanneer ik ook nog de uren zou moeten rekenen, dan zou het visje veel duurder worden. Het enige wat ik vraag is een eerlijke prijs voor de visjes. Wij hoeven er gelukkig ons brood niet mee te verdienen en willen ook geen concurrentie voor de detailhandel zijn. Het is en blijft een hobby.

Wij zijn weer een paar maanden verder en de discusvissen zijn ongeveer 7 tot 8 maanden oud. Je kan nu duidelijk het streeppatroon en de kleuren op de vis zien. Het is nu een kwestie van een paar maanden doorgroeien voordat ze geschikt zijn voor de laatste selectie.

• 

• 

• 

Het resultaat mag er wezen, een groep prachtige eigen gekweekte discusvissen was mijn doel. Ondertussen ben ik 1,5 jaar verder en heb veel geleerd. De weg naar succes is een lange maar ook een leuke weg. Ik heb niet alleen 16 jongen Piwowarski discusvisjes groot getrokken maar ze ook als kweekvissen gebruikt.

Ondertussen heeft de tijd niet stil gestaan, want tijdens Wereld Kampioenschappen discusvissen 2015 heb ik de 3e plaats behaald in de categorie ‘Striped.’ Maar dat is een ander verhaal.